ضميمۀ ۱۶ آينۀ ميراث (دورۀ جدید، سال هفتم، 1388) با عنوان «شاهدخت والاتبار، شهربانو» دربارۀ زندگانی همسر امام‌حسين‌(ع) و اثبات شه‌زادگی ايشان به کوشش استاد احمد مهدوی دامغانی توسط مركز پژوهشی ميراث مكتوب منتشر شده است.
اين اثر با استناد به منابع و مآخذی كه تحرير همگی به پيش از قرن نهم هجری بازمی‌گردد، به اثبات شه‌زادگی والده معظمه حضرت سجاد(ع) پرداخته و اينكه آن بانو دختر يزدگرد سوم، آخرين پادشاه ساسانی بوده است.
همچنين اثبات بی‌اساس بودن و حتی محال بودن برخی از داستان‌هايی كه در رد اين واقعيت تاريخی در بعضی از منابع و مراجع تاريخی و حديثی آمده، كوششی است كه مدّ نظر نويسنده بوده است.

در آغاز این نوشتار مؤلف بیان می کند:«از آنجا که در بعضی کتب تاریخ و سیر و رجال از والدۀ محترمۀ حضرت امام سجاد علیه السلام (= امام چهارم ما شیعیان) با عنوان و کلمۀ فقهی (ام ولد) – که مؤلف مجمل التواریخ آن را به درستی به «مادر فرزند» ترجمه کرده است نام برده می شود ، برخی گمان برده اند و یا توهم کرده اند که آن بانوی بزرگوار شهزادۀ ایرانی نبوده و بلکه «کنیزی زرخرید و غیر ایرانی» بوده است و اینکه شعیان نژاد مادری آن حضرت را به شاهنشاه ساسانی منسوب می کنند امری نادرست است. »

برای دسترسی به متن کامل ضمیمۀ شمارۀ 16 آینۀ میراث کلیک کنید.