لطائف التفسیر تصنیف فخرالاسلام ابونصر احمد بن الحسن بن سلیمان درواجکی (به سال 519 ﻫ.ق) از میراثهای ارزشمند فرهنگ اسلامی و زبان و ادب پارسی، است.
کهنترین نسخۀ «جامع التواریخ» نوشتۀ رشیدالدین فضلالله همدانی و «مجمع التواریخ» تألیف حافظ ابرو به زبان فارسی، توسط مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.
میراث مکتوب- دُستور المنجمین اثری است از مؤلفی ناشناخته که حدود سال 500 هجری در قلعه ا
رسالۀ صحیفۀ جعفری در احوال امامزاده ابوجعفر محمّد عریضی (درگذشتۀ 424 ق) با مقدمه و تصحیح محمدرضا ابوئی مهریزی منتشر شده است.
این کتاب حاوی دستنوشتههای ناصرالدین شاه قاجار (1247-1313ق.) از سفر و شکار در فیروزکوه طی چند ماه ابتدایی سال 1282 ق. است. شاه قاجار در این سفر رویدادهای مسیر رفت و برگشت از تهران به فیروزکوه و بالعکس را به رشتۀ تحریر درآورده است.
امیر ناصرالدین ابوالحسن خسرو بن امیر سیف الدین دهلوی از شاعران و عارفان پارسی گوی و به نام شبه قاره در نیمۀ دوم قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری میزیست.
کتاب دو جلدی «مرآت الأدوار و مرقات الأخبار» در چاپ دوم و در گروه آثار تاریخی و جغرافیایی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.
سومین چاپ كليات بُسحق اطعمۀ شيرازی (فارسی) منتشر شد.
چاپ دوم کتاب ترجمۀ فرحة الغری از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.
کتاب «اندیشههای فلسفی و کلامی خواجه نصیرالدّین طوسی» به چاپ دوم رسید.
خطیبی میدانست هویت ایرانی با شاهنامه و زبان فارسی پیوند ذاتی دارند و برای حفظ زبان فارسی، هماره باید از فردوسی گفت و درباره شاهنامه نوشت.